İNŞAATÇININ AŞKI
Bir agrega olmak vardı,
Aynı betonda diz dize…
Ya da aynı kolonda boyuna iki donatı.
Ne bir etriye dolansın isterdim incecik beline,
Ne de bir çiroz gülüm.
Yanlızca ben olayım yanında,
Yanlızca ben…
Kahpe dış yükler etkisiyle,
Kopup ayrılmamak için senden,
Emniyet gerilmesine kadar direnmeyen namertti…
Ama bütün bunlar fiktifti, fiktif kaldı.
Daha prizini tamamlamamış
Basit bir kiriş parçası iken beni,
Düzgün yayılı bır yük misali,
Her noktama etkiyiverdiniz.
Kahrolası aşkın ve sen…
Ne kesit tesirleri doğar içimde bilemezsin,
Ne sınırları aştı çökmelerim,
Su elastik eğrime bak genç yaşımda,
Eridim birtanem eridim,
Bir sıra donatı kaldım bak,
Hemen omuzlarımda olmana rağmen,
Hasretimden sebep.
Söyle bu kadar mı hesaplanmıştı…
gerçekten çok güzel.bu şiiri yazana çok teşekkürler.ben bu siteyi çok sevdim :)